De Geschiedenis van Gemagnetiseerd Water

De geschiedenis van gemagnetiseerd water is een boeiend verhaal dat al eeuwenlang wordt doorgegeven. In de 13e eeuw introduceerde de natuurkundige De Gesshu uit Genève het concept als een innovatieve medische behandelmethode. Hoewel zijn idee destijds weinig aandacht kreeg, begon de echte doorbraak pas in de 20e eeuw.

Met de opkomst van boeken over de vermeende positieve effecten van gemagnetiseerd water, bijvoorbeeld bij maagzweren, groeide de interesse wereldwijd. Dit markeerde het begin van een periode vol onderzoek en experimenten.

Dr. Alexis Carrel, Nobelprijswinnaar Geneeskunde in 1912, ontdekte dat cellen in theorie onsterfelijk zijn. Het is niet de cel zelf die veroudert, maar de vloeistof waarin deze zich bevindt. Hij stelde dat de kwaliteit van het water in ons lichaam bepalend is voor het voortbestaan van de cel. 

Watermoleculen hebben elektrische eigenschappen en vormen structuren rondom ionen, die positief of negatief geladen kunnen zijn. Wanneer water in contact komt met een magneet, worden deze ionen beïnvloed en herschikt.

Volgens de arts Wolfgang Ludwig heeft water een uitzonderlijk geheugen. Dit vermogen maakt het mogelijk om energetische informatie vast te houden en door te geven.

Ook in recente jaren is de belangstelling voor gemagnetiseerd water hernieuwd. Nieuwe onderzoeken blijven inzichten opleveren, en hoewel de effecten niet altijd eenduidig zijn, blijven veel mensen overtuigd van de voordelen. De ontwikkeling op dit gebied staat niet stil, en wie weet welke ontdekkingen de toekomst nog zal brengen.

In ons volgende blog vertel ik je meer waarom water drinken zo belangrijk is voor ons lichaam.

Bronnen:
https://www.ionspa.com/
Uitgave: 'Eindelijk Gezond' | Dr. Verena Breitenbach |
ISBN: 978-3-937964-75-1
Uitgave: 'Mehr Energie' | ISBN nummer: 3-00-012966-9